Cytaty Aleksandra Kondraciuk

“Życie to pierdolona komedia, przysięgam. Ale z jednym akurat miał rację. Właśnie miałam okazję, żeby zemścić się na Matteo, a przy okazji w końcu się od niego uwolnić. ”

“Samotność nie była taka przytłaczająca, gdy w końcu odnajdywało się w niej samego siebie. ”

“Żyjemy w świecie , w którym nastolatki nie potrafią wyrazić swoich emocji i uczuć przez obawę, że ich problemy zostaną zbagatelizowane. Bo w końcu inni mają gorzej prawda ? Niektórzy nie mają co jeść więc nasze problemy nie są wcale tak ważne. Może właśnie dlatego tak często sięgamy po używki?”

“Byliśmy tak blisko, że nie dałoby się wcisnąć między nas kartki papieru. Ale to wciąż było za daleko.”

“Szesnasty sierpnia. Tego dnia wszystko między nami się zmieniło.”

“Wiedziałaś, że plumeria jest uważana za najpiękniejszy kwiat na Ziemi?
Wszystkiego najlepszego, Vivian.
V.”

“Cisza była wtedy, gdy świat się zatrzymywał, a my sami mogliśmy usłyszeć własne myśli. Być może nie zawsze mówiły coś dobrego, ale dzięki nim poznawaliśmy samych siebie.”

“Po prostu na mnie patrzył. Ale robił to w taki sposób, w jaki nikt nigdy tego nie robił. Z uczuciem.”

“Mylisz się, ze wszystkich osób na świecie ufam tylko tobie.”

“Już wtedy stała się moja Vivian.”

“Teraz byłem w stanie przełożyć dobro Davis ponad własne. Stało się to moją słabością.
Ona nią była.”

“Pocałuj mnie. Całuj mnie, aż zacznie brakować mi tchu, błagam.”

“Długo wierzyłam, że to, co było między nami, było szczere. Każdego dnia wstawałam z myślą, że w końcu mam prawdziwych przyjaciół. A potem to wszystko okazało się kłamstwem.
My okazaliśmy się kłamstwem.”

“Każde wypowiedziane przez niego słowo było czymś, co kazał mi wierzyć po to, by osiągnąć swój cel. Nie słuchałam, gdy wszyscy mnie przed nim ostrzegali. Przecież był dla mnie dobry.”

“Przez całe moje życie wydawało mi się, że nie jestem od ni
czego uzależniona. Żyłam z umiarem. Znałam swoje granice
i wiedziałam, kiedy powinnam przestać coś robić, i robiłam to
bez względu na stan, w jakim mogłabym się po tym znaleźć.”

“Jednak gdy w końcu odsłonił swoje wnętrze, okazało się ono zgniłe… martwe. Było dokładnie tak, jak mówili wszyscy wokół. W tym on.
Ale ja nie chciałam im wierzyć.
I właśnie to było moim największym błędem.”