Albert Einstein

Albert Einstein – jeden z największych fizyków-teoretyków XX wieku, twórca ogólnej i szczególnej teorii względności, współtwórca korpuskularno-falowej teorii światła, odkrywca emisji wymuszonej. Laureat Nagrody Nobla za wyjaśnienie efektu fotoelektrycznego. Opublikował ponad 450 prac, w tym ponad 300 naukowych. Wniósł też swój wkład do rozwoju filozofii nauki. Rok 1905 jest określany jako Annus mirabili (cudowny rok) Einsteina. Wtedy ten nieznany w środowisku fizyków szwajcarski urzędnik patentowy opublikował kilka ważnych dla fizyki prac. Jego publikacja "Zur Elektrodynamik bewegter Körper" ("O elektrodynamice ciał w ruchu") wprowadza nową teorię, nazwaną później szczególną teorią względności, która poprzez nowe spojrzenie na czas i przestrzeń, rozwiązywała obserwowaną niezależność prędkości światła od obserwatora, wprowadzała związek między masą a energią; wyjaśnił zaobserwowany w 1888 roku przez Philipa Lenarda ,efekt fotoelektryczny przyjmując, iż światło oddziałuje z materią w postaci porcji nazwanych później fotonami; napisał rozprawę doktorską pod tytułem O nowej metodzie wyznaczania rozmiarów molekuł (przedłożoną 20 sierpnia na Uniwersytecie w Zurychu) oraz wyjaśnił i opisał ruchy Browna. Mimo swego znaczenia, jego prace nie zostały początkowo docenione. W latach 1909-1911 napisał jedenaście artykułów naukowych dotyczących fizyki teoretycznej. W 1910 r. pierwszy raz zgłoszono go jako kandydata do Nagrody Nobla. W 1911 r. Einstein został profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Niemieckim w Pradze. Półtora roku później wrócił na ETHZ jako profesor zwyczajny.W latach 1911-1912 otrzymywał wiele ofert zatrudnienia z różnych uniwersytetów, w tym z Uniwersytetu w Utrechcie. Wiosną 1913 r. Max Planck i Walther Nernst zaproponowali mu zostanie członkiem Pruskiej Akademii Nauk (Preusissche Akademie der Wissenschaftlen), profesorem Uniwersytetu Berlińskiego z prawem, ale bez obowiązku wykładania oraz dyrektorem mającego powstać Instytutu Fizyki Cesarza Wilhelma (Kaiser Wilhem Institut für Physik, obecnie jest to Instytut Fizyki w Berlinie). Ponieważ miał dość wykładania i chciał skupić się wyłącznie na myśleniu, przyjął ofertę. W marcu 1914 r. przeprowadził się z rodziną do Berlina. 5 lipca 1916 r. zastąpił Maxa Plancka na stanowisku przewodniczącego Niemieckiego Towarzystwa Fizycznego (Deutsche Physikalische Gesellschaft) i sprawował tą funkcję do 31 lipca 1918 r. W tym samym roku napisał on pracę o prawie promieniowania Plancka, w której przewidział istnienie emisji wymuszonej – zjawiska umożliwiającego budowę laserów. *Z pochodzenia Albert Einstein był niemieckim Żydem. Do 17. roku życia był poddanym króla Wirtembergii. 28 stycznia 1896 na wniosek swojego ojca został zwolniony z tego poddaństwa, dzięki czemu ojciec mógł złożyć prośbę o naturalizowanie Alberta jako obywatela Szwajcarii. Od tej daty do 21 marca 1901 Albert pozostawał bezpaństwowcem. 21 marca 1901 przyznano mu obywatelstwo Szwajcarii, a dokładnie miasta Zurych. Mieszkał nie tylko w Zurychu, ale także w Bernie wraz ze swoją żoną i dwoma synami. W momencie opublikowania szczególnej teorii względności był więc formalnie Szwajcarem. Z obywatelstwa Szwajcarii nigdy nie zrezygnował.