Agi Miszol (hebr. אגי משעול) – izraelska poetka, uważana za jedną z najpopularniejszych poetów izraelskich. Zdobywczyni wielu nagród, w tym włoskiej LericiPea, nagrody imienia Jehudy Amichaja oraz Nagrody im. Zbigniewa Herberta.
Urodziła się w Cehu Silvaniei (Transylwania) jako Agnes Fried. Jej rodzice byli węgierskimi Żydami ocalałymi z Holocaustu. W wieku 4 lat razem z rodzicami wyemigrowała do Izraela. Zamieszkali w Gederze, gdzie jej rodzicie mieli warsztat rowerowy. W domu rozmowy toczyły się po węgiersku. Została powołana do armii, pełniła służbę w ośrodku jądrowym w Dimonie. Wtedy też rozpoczęła studia na Uniwersytecie Ben Guriona w Beer Szewie.
Urodziła się w Cehu Silvaniei (Transylwania) jako Agnes Fried. Jej rodzice byli węgierskimi Żydami ocalałymi z Holocaustu. W wieku 4 lat razem z rodzicami wyemigrowała do Izraela. Zamieszkali w Gederze, gdzie jej rodzicie mieli warsztat rowerowy. W domu rozmowy toczyły się po węgiersku. Została powołana do armii, pełniła służbę w ośrodku jądrowym w Dimonie. Wtedy też rozpoczęła studia na Uniwersytecie Ben Guriona w Beer Szewie.
Podjęła studia na wydziale literatury hebrajskiej Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. Uczęszczała na zajęcia pisania prowadzone przez Jehudę Amichaja.
Wydała swój pierwszy tomik poezji, Nani u-shenenu (נני ושנינו), w 1972 roku, po nim nastąpiły Seriṭa szel ḥatul (סריטה של חתול) i Galop (גלופ), które zwróciły uwagę krytyków. Kolejny tomik, Joman maṭaʻ (יומן מטע), zebrał bardzo pozytywne recenzje, będąc też zauważonym na świecie.
Agi Miszol jest też nauczycielką i krytykiem literackim. Należy do redakcji pisma „Helikon”, zajmującego się poezją[