Arata Isozaki (jap. 磯崎 新 Isozaki Arata) – japoński architekt, urbanista i teoretyk architektury.
Arata Isozaki urodził się w południowej Japonii jako najstarszy z czworga rodzeństwa. Jego ojciec prowadził przedsiębiorstwo transportowe.
W 1954 Isozaki ukończył studia architektoniczne na Uniwersytecie Tokijskim, gdzie uczęszczał na wykłady Kenzō Tange. W 1961 roku uzyskał doktorat. Do 1963 roku pracował w biurze Tange, po czym otworzył własne biuro projektowe w Tokio.
Początkowo uważany był za jednego z głównych przedstawicieli metabolizmu, potem skłaniał się ku japońskiej tradycji projektowania geometrycznego, a następnie zaczął wzorować się na Ledoux i Schinklu.
Isozaki wykonał i podarował Fundacji Kyoto-Kraków projekt Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha” w Krakowie.
Laureat Nagrody Asahi za 1987 rok.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1994).
W dniu 5 marca 2019 roku podano do wiadomości w Chicago, iż Arata Isozaki otrzymał nagrodę Pritzkera (Pritzker Architecture Prize) w dziedzinie architektury za 2019 rok. Nagroda jest znana na całym świecie jako wyraz najwyższego uznania za osiągnięcia w dziedzinie architektury.