Anthony S. Fauci

Anthony Stephen Fauci – amerykański lekarz i popularyzator wiedzy o chorobach zakaźnych; od 1984 r. dyrektor wchodzącego w skład Narodowych Instytutów Zdrowia Narodowego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych, doradca prezydentów USA. Z jego inicjatywy Ronald Reagan zdecydował się na kampanię na rzecz ograniczenia ekspansji wirusa HIV. Za działalność zawodową odznaczony przez prezydenta George′a W. Busha Medalem Wolności.

Urodził się 24 grudnia 1940 r. w Nowym Jorku w rodzinie o włoskich korzeniach. Jego dziadkowie byli imigrantami z Neapolu i Sycylii, którzy przybyli do USA na początku XX w. i osiedli w tzw. małej Italii na dolnym Manhattanie, a potem Bensonhurst na Brooklynie. Jego dziadkiem był malarz, ilustrator i dekorator przemysłowy Giovanni Abys. Jego rodzicami byli Eugenia Abys i Stephen Fauci, którzy poznali się w szkole i pobrali rok po maturze. Jego ojciec był farmaceutą, absolwentem Columbia University, a matka ukończyła Hunter College i pomagała mężowi prowadzić aptekę. Para miała dwoje dzieci – oprócz Anthony'ego Fauciego również córkę Denise.

Młody Fauci wraz z siostrą pomagali rodzicom w rodzinnej firmie, on sam rozwoził leki rowerem. W szkole osiągał bardzo dobre wyniki w nauce i sporcie, zarówno w szkole podstawowej jak i średniej. Od 1962 r. studiował na Cornell Medical College medycynę, a po czterech latach ukończył studia jako najlepszy na roku i zaczął staż z medycyny wewnętrznej w New York Hospital. W 1966 r. przeszedł do Narodowych Instytutów Zdrowia, gdzie pracując naukowo odbywał zastępczą służbę wojskową. W tym okresie zaczął specjalizować się w chorobach zakaźnych i alergicznych.